Η τεχνολογία στις μάχες κατά των πυρκαγιών

Το καλοκαίρι έχει μπει για τα καλά και...όπως κάθε χρόνο οι πυρκαγιές, κυρίως δασικές, είναι προ των πυλών. Παρακάτω θα αναφέρουμε κάποιες υπάρχουσες και κάποιες μελλοντικές τεχνολογίες που μας βοηθούν στην καταπολέμηση αυτής της απειλής για τα δάση παγκοσμίως. Φυσικά οι περισσότερες από αυτές τις τεχνολογίες δεν υφίστανται στην Ελλάδα, για γνωστούς πολιτικο-οικονομικο-κοινωνικούς λόγους που ξεφεύγουν από τα πλαίσια του blog μας.

Bunker Gear ή Turnout Gear

Με τον όρο αυτό οι πυροσβέστες αναφέρονται στον προσωπικό τους εξοπλισμό και στον ειδικό ρουχισμό τους. Ιστορικά το πρώτο στοιχείο που είχαν οι πυροσβέστες στην διάθεσή τους ήταν το κράνος που καθιερώθηκε το 1830 και ήταν κατασκευασμένο από απλό σίδηρο, που στις υψηλές θερμοκρασίες έλιωνε!!!!.

Απο τότε τα πράγματα έχουν αλλάξει. Τα κράνη πιά διαφοροποιούνται σημαντικά ανάλογα με την σκοπιμότητά του. Έτσι μπορούμε να δούμε τα απλά κράνη που προστατεύουν απο πτώσεις αντικειμένων, ηλεκτρισμό και θερμοπλιξία, είναι κατασκευασμένα απο σκληρό πλαστικό με πολλές εσωτερικές επιστρώσεις ειδικών υλικών όπως nylon w/ Velcro. Όταν οι περιστάσεις απαιτούν την έκθεση του πυροσβέστη σε ακραίες συνθίκες τότε χρησιμοποιούνται ειδικά κράνη που διαθέτουν ένα ενσωματωμένο σύστημα παροχής οξυγόνου απο μπουκάλες και προστατεύουν απόλυτα το κεφάλι του πυροσβέστη με heatshield.

Τα κράνη αυτά συνοδεύονται απο ειδικές στολές fire proximity suit οι οποίες είναι κατασκευασμένες απο kevlar, στρώματα αλουμινίου και κεραμικών σύνθετων υλικών καθώς επίσης και ειδικά στρώματα μονώσεων. Με αυτό τον τρόπο οι στολές επιτρέπουν στον χρήστη να εκτεθεί σε θερμοκρασίες 1093 C για 2ο περίπου λεπτά. Προς το παρόν οι στολές αυτές ζυγίζουν περίπου 50 κιλά είναι πολύ δυσχριστες και η τιμή τους αγγίζει τις 50000 euro, γίνοτναι όμως νέες έρευνες για πιο ελαφριές, φτηνές και ασφαλής στολές με χρήση νέων υλικών.

Fire truck

Το πρώτο πυροσβεστικό όχημα έγινε το 1730, ήταν μια άμαξα που κινείτο με τη οήθεια αλόγων είχε μία αντλία και χωρητικότητα νερού περι τα 60λίτρα. Σήμερα τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά, τα πυροσβεστικά οχήματα κουβαλούν περίπου 3800 λίτρα νερού διαθέτουν σκάλες που φτάνουν τα 33 μέτρα ύψος και εκτος απο το κανονί διαθέτουν άλλες 3 αντλίες νερού. Τα ηνία στην παραγωγή τεράστιων πυροσβεστικών οχημάτων κρατάει η USA με πυροσβεστικά οχήματα μήκους 54μέτρων, χωρητικότητας 19000 λίτρων, σκάλες ύψους 100 μέτρων και δυνατότητα ρίψης >500 λίτρων το λεπτό. Ανάλογα με τον τύπο του οχήματος και της φωτιάς, πολλές φορές τα οχήματα γεμίζονται με ειδικούς αφρούς όπως ο Purple-K dry chemical, που κατακρατεί το οξυγόνο από την εστία.

Ήδη αρχίζουν και κάνουν την εμφάνισή τους, πυροσβεστικά τανκς, που όμως σκοπό έχουν όχι την άμεση κατάσβεση της φωτιάς αλλά το άνοιγμα αντιπυρικών ζωνών ή δρόμων διέλευσης για άλλα πυροσβεστικά οχήματα.

Το μέλλον όμως προβλέπει εκπλήξεις για τα fire truck, στις USA και στην Ιαπωνία, ήδη δοκιμάζονται εντελώς αυτόνομα ρομποτικά οχήματα όπως το The Chrysor. Έτσι η πυρόσβεση δεν θα διατρέχει κανένα κίνδυνο για τους πυροσβέστες, θα γίνεται πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά, καθώς τα ρομπότ αυτά κατασκευάζονται από ειδικά πυρίμαχα υλικά που τους επιτρέπουν να λειτουργούν μέσα στην εστία της φωτιάς.

Airtankers ή water bombers

Τα πυροσβεστικά αεροπλάνα και ελικόπτερα είναι κάτι σχετικά νέο στο μέτωπο της αντιμετώπισης των πυρκαγιών. Μόλις το 1950 τα τροποποιημένα PBY Catalina, βομβαρδιστικά του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου βρήκαν μία μικρή χρήση στο έργο της πυρόσβεσης. Η χωρητικότητά τους, μόλις 1000 λίτρα, τα καθιστούσε πολύ αντιοικονομικά και λίγο αποτελεσματικά Με το πέρασμα τον χρόνων όμως το αεροπλάνο αποδείχτηκε σημαντικός σύμμαχος κατά της φωτιάς. Τα πρωτεία στην κατασκευή πυροσβεστικών αεροπλάνων κατέχουν οι Αμερικάνοι και οι Ρώσοι με κορονίδες του στόλου τους τα Boeing 747 aerial firefighter χωρητικότητας 90849 λίτρων και το IL-76 airtankers χωρητικότητας 56781 λίτρων. Ας σκεφτούμε ότι τα Canadair που χρησιμοποιεί η Ελλάδα τα τελευταία 30 χρόνια είναι χωρητικότητας περίπου 3000 λίτρων. Τα ελικόπτερα από την άλλη πλευρά αν και έχουν μικρές χωρητικότητες έως 11000 λίτρα, χρησιμοποιούνται περισσότερο καθώς είναι πολύ πιο ευέλικτα, κάνουν ακριβείς ρίψεις και έχουν πολύ μικρότερο(κατά βάση) από τα αεροπλάνα. Αριθμητικά τον μεγαλύτερο στόλο τον έχουν οι Αμερικάνοι με πάνω από 1000 εναέρια μέσα στη διάθεσή τους. Στο μέλλον δεν προβλέπονται δραματικές αλλαγές σε αυτό το τομέα, αν και η εξέλιξη της αεροπορικής τεχνολογίας θα επηρεάσει και αυτή τη κατηγορία σκαφών.