… η διατροφή μας έχει άμεσο αντίκτυπο στο περιβάλλον αφού οι επιλογές μας(εμπορική ζήτηση) επηρεάζουν την ανάπτυξη αντίστοιχων τομέων παραγωγής προϊόντων - ζημιογόνων ή λιγότερο ζημιογόνων προς το περιβάλλον.
… η υγιεινή διατροφή και η πρόσληψη των απαραίτητων θρεπτικών συστατικών αποτελεί πρώτη προτεραιότητα
… στόχος είναι η εύρεση μιας δίαιτας που θα προάγει την προστασία της υγείας του ανθρώπου και του περιβάλλοντος
… μια σωστά οργανωμένη χορτοφαγική δίαιτα είναι υγιεινή και θρεπτικά επαρκής για τους περισσότερους ανθρώπους, όπως δηλώνει η American Dietetic Association.
-------------------------------------------------------------
Η Δυτικού τύπου διατροφή περιλαμβάνει την αυξημένη κατανάλωση ζωικών προϊόντων, κορεσμένων λιπαρών και κατεργασμένων υδατανθράκων και αντίστοιχα την μειωμένη κατανάλωση φυτικών προϊόντων και φυτικών ινών. Επαληθεύει τον χαρακτηρισμό του ανθρώπου ως παμφάγο και περιγράφει ολοκληρωμένα την σύσταση του πιάτου της πλειοψηφίας των ανθρώπων που κατοικούν σε μια αναπτυγμένη χώρα. Στην προσπάθεια τους να κορέσουν την πείνα των εθνών οι πολυεθνικές καταναλώνουν υπέρογκες ποσότητες καυσίμων, λιπασμάτων και εντομοκτόνων και θέτουν στάνταρντς για τις μεθόδους παραγωγής των προϊόντων
Οι ζωικές τροφές όμως πάνω από όλες, φαίνεται να αποτελούν την μεγάλη πληγή για το περιβάλλον ως συνέπεια της μαζικής παραγωγής τους και του υπερβάλλοντα ζήλου των εταιριών να μεγιστοποιήσουν το κέρδος τους.
--> Για την εκτροφή των ζώων επιστρατεύονται τεράστιοι χώροι οπού αυτά στοιβάζονται και σιτίζονται με μείγμα
καλαμποκιού και σόγιας αναμειγμένα με αντιβιοτικά. Όμως το πεπτικό σύστημα των βοοειδών, συγκεκριμένα, δεν προορίζεται για κατανάλωση αυτών των τροφών, που χαρακτηρίζονται ως υποπροϊόντα χόρτου αλλά για χλόη σε ελεύθερα βοσκοτόπια. Οι εντερικές διαταραχές που δημιουργούνται σε πολλά ζώα αντιρροπούνται και με το παραπάνω από τον μειωμένο χρόνο παραγωγής που απαιτείται μέχρι τη σφαγή (μόλις 18 μήνες), το αυξημένο βάρος του ζώου και την μείωση της περιοχής που απαιτείται για να υποστηρίξει τις ενεργειακές ανάγκες του κοπαδιού.
--> Εξακολουθούν όμως να απαιτούνται
τεράστιες εκτάσεις για την καλλιέργεια της τροφής που καταναλώνουν τα κοπάδια, οδηγώντας σε σημαντική αποδάσωση ιδιαίτερα στις αναπτυσσόμενες χώρες που η νομοθεσία δεν προβλέπει προστασία των δασικών εκτάσεων (βλ. Βραζιλία).
--> Επιπλέον τα απόβλητα των ζώων, πολλαπλάσια των αντίστοιχων των ανθρώπων, μολύνουν τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις και τους υδροφόρους ορίζοντες ενώ συμβάλλουν σημαντικά στην αύξηση των αερίων του θερμοκηπίου.
--> Είναι προφανές ότι οι παραπάνω πολιτικές μαζικής εκτροφής οδηγούν σε παραγωγή αμφίβολης ποιότητας προϊόντων και βάναυση μεταχείριση των ζωντανών.
Θα ήταν εκπληκτικό εάν μπορούσαμε να σταματήσουμε ή να μειώσουμε δραστικά την κατανάλωση κρέατος. Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα : η ολοκληρωμένη διατροφή του ανθρώπου περιλαμβάνει πολλές πρωτεΐνες (γύρω στο 60 gr/μέρα) , η παραγωγή των οποίων είναι οικολογικός εφιάλτης. Είναι γεγονός ότι το κρέας αποτελεί την καλύτερη πηγή διαιτητικών πρωτεϊνών αλλά δεν η μοναδική. Η καταφυγή στα θαλασσινά θα αποτελούσε εξαιρετική προοπτική εάν δεν είχαμε ήδη υπεραλλιέυσει γύρω στο 70% των παγκόσμιων αποθεμάτων των θαλασσών. O αμέσως επόμενος υποψήφιος είναι η σόγια (soybeans).
Σόγια, καλλιεργείται ήδη σε μεγάλο βαθμό σε πολλές χώρες του κόσμου, ιδίως στην Αμερική (παγκοσμίως φυτεύονται 150 εκατομμύρια εκτάρια/χρόνο) και αποτελεί βασικό συστατικό της διατροφής στις Ανατολικές χώρες. Η σόγια περιέχει πρωτεΐνες -μέχρι το 1/3 του βάρους της- περιλαμβάνοντας όλα τα απαραίτητα αμινοξέα, πολλές βιταμίνες και λίγα λιπαρά. Δεν μπορεί όμως να καταναλωθεί ωμή λόγω ορισμένων επικίνδυνων ενζύμων που περιέχει, γι αυτό επεξεργάζεται δίνοντας ποικιλία προϊόντων μεταξύ των οποίων : γάλα σόγιας, τυρί σόγιας (tofu), σογιέλαιο, μπιφτέκι σόγιας κλπ. Η παραγωγή σόγιας όμως δεν είναι αθώα και κρύβει εξίσου ζημιογόνες πτυχές για το περιβάλλον.
--> Κατ' αρχάς η καλλιέργεια της προϋποθέτει έκταση γης και νερό και ειδικά η σόγια έχει εξοντωτικό αντίκτυπο στις φυσικές πηγές έχοντας οδηγήσει στην αποδάσωση μεγάλων εκτάσεων.
--> Οι σπόροι σόγιας είναι οι δεύτεροι σε συχνότητα -μετά το καλαμπόκι- που έχουν υποστεί μαζική γενετική τροποποίηση (περίπου το 90%), η οποία καθιερώθηκε στα πλαίσια του ανταγωνισμού μεταξύ των καλλιεργητών όπως και τα λιπάσματα και τα εντομοκτόνα.
--> Μετά την συλλογή της η σόγια υφίσταται περαιτέρω κατεργασία για παραγωγή άλλων προϊόντων καταναλώνοντας μεγάλα ποσά ενέργειας τα οποία δεν έχουν ακόμα υπολογιστεί.
--> Ενώ για την μεταφορά της από τη χώρα παραγωγής (Αμερική) στις χώρες κατανάλωσης (Ασία) απαιτούνται τόνοι καυσίμων.
Οπότε το ερώτημα τι τελικά ωφελεί το περιβάλλον ανάγεται στην επιλογή μεταξύ κρέατος ή σόγιας. Η μάχη κρίνεται στα σημεία:
α. Έκταση
Η κτηνοτροφία χρησιμοποιεί το 30% της έκτασης της γης οδηγώντας σε αποδάσωση. Ο Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι 70% των δασών του Αμαζονίου έχει καθαριστεί για τον σκοπό αυτό.
Η σόγια χρειάζεται μικρότερη έκταση γης για να καλλιεργηθεί, οπότε είναι λιγότερο ζημιογόνα για το περιβάλλον όσο αφορά τα τετραγωνικά μετρα.
β. Ποιότητα γης
Είναι γεγονός οτι η εκτροφή ζώων μπορεί να γίνει και σε φτωχότερης ποιότητας γης που δεν μπορούν να καλλιεργηθούν φυτικά προιόντα, χρησιμοποιόντας εκτάσεις που διαφορετικά θα έμενα ανεκμεττάλευτες.
γ. Ενέργεια
Απαιτούνται 10-14 θερμίδες για την παραγωγή 1 θερμίδας ζωικού προίοντος και μόλις 0.75 για την παραγωγή 1 θερμίδας σόγιας. Παρ΄όλα αυτά στην περίπτωση της σόγιας δεν υπολογίζεται η ενέργεια που καταναλώνεται κατά την επεξεργασία της που αυξάνει σημαντικά το ενεργειακό κόστος. Αυτή η ενεργειακή διαφορά υπολογίζεται στους 430 εκ. τόνους CO2 , δηλαδή το 6% του συνόλου των αερίων θερμοκηπίου των ΗΠΑ.
δ. Υγεία
Ίσως τελικά να μην είναι απόλυτα υγιεινή η σόγια ως 1η πηγή πρωτείνης, αφού πολλές περιέχει πολλές ορμόνες και ένζυμα τα οποία έχουν απασχολήσει κατά καιρούς με την δυνητική τοξική και καρκινογόνο δράση τους, που ακόμα δεν έχει αποδειχθεί.
Τελικά τα επιστημονικά δεδομένα προτείνουν οτι η παραγωγή σόγιας είναι φιλικότερη προς το περιβάλλον σε σχέση με το κόκκινο κρέας, αλλά η διαφορά είναι ελάχιστη.
---------------------------------------------------------------------
Ανεξαρτήτως όμως της πλευράς που θα επιλέξουμε, μπορούμε να προστατεύσουμε το περιβάλλον υιοθετώντας τις παρακάτω συνήθειες:
1. Κατανάλωση τοπικών προίόντων (κρεάτος ή λαχανικών). Θεωρούνται τα τρόφιμα που παράγωνται σε ακτίνα 40 χιλιομέτρων από τον τόπο διαμονής. Ο σχεδιασμός των γευμάτων ανάλογα με τα διαθέσιμα προιόνταν ανα εποχή μπορεί να βοηθήσει στην πραγματοποίηση του στόχου. Έτσι το ενεργειακό κόστος της μεταφοράς των τροφίμων μπορεί να μειωθεί δραστικά.
2. Αντικατάσταση επεξεργασμένων τροφίμων με ακετέργαστα λαχανικά, δημητριακά και ξηρούς καρπούς. Έτσι μειώνεται το ενεργειακό κόστος της επεξεργασίας και τα χημικά σκευάσματα που χρησιμοποιούνται για την συντήρηση τους.
3. Γνώση της προέλευσης των τροφίμων που καταναλώνουμε, ακόμα και εαν αυτά δεν παράγονται τοπικά. Μπορούμε να επικροτήσουμε τους παραγωγούς που εφαρμόζουν οικολογικές τακτικές εκτροφής και καλλιέργειας και περιορισμένη χρήση λιπασμάτων και εντομοκτόνων.
4. Μείωση ποσότητας φαγητού, συνολικα! Διότι τείνουμε να τρώμε περισσότερη ζωικη πρωτείνη από αυτή που χρειαζόμαστε στα πλαίσια του υπερκαταναλωτισμού που διέπει τις αναπτυγμένες χώρες. Διπλό το όφελος!
Nothing will benefit human health and increase chances for survival of life on Earth as much as the evolution to a vegetarian diet.
~Albert Einstein
Πηγές
http://www.foodmatters.tv/_webapp_291491/The_Ecological_Impact_of_Eating_Factory_Farmed_Meat_And_What_We_Can_Do_About_It
http://www.ironaddicts.com/forums/showthread.php?t=19073
http://www.ehow.com/facts_6016403_ecological-diet-vs_-carnivorous-diet.html
http://www.grist.org/article/meat2/
http://www.eateco.org/
No comments:
Post a Comment