Τα ραδιενεργά ''ταξίδια''

Πρόσφατα έχει επανέλθει στο προσκήνιο το θέμα της διαχείρισις ραδιενεργών αποβλήτων και ο αντίκτυπος που έχουν στο περιβάλλον. Είναι ένα θέμα που μας αφορά όλους και παρουσιάζει τεχνολογικό και περιβαλλοντολογικό ενδιαφέρον.

Αρχικά ας δούμε τι είναι αυτά τα ραδιενεργά απόβλητα.
Πρόκειται για ραδιενεργά υλικά όπως: τα ''υπολείμματα' του πυρηνικού καυσίμου που χρησιμοποιούν οι πυρηνικοί αντιδραστήρες, ραδιενεργά υλικά από ιατρικές ή βιομηχανικές εγκαταστάσεις και τέλος τμήματα των εγκαταστάσεων επεξεργασίας ραδιενεργών υλικών(π.χ. σωληνώσεις πει ρινικών αντιδραστήρων κτλ.)

Κατά τη διάρκεια της σχάσης ραδιενεργών καυσίμων παράγονται κάποια ραδιενεργά προιόντα, με την ονομασία neutron poisons, στην πραγματικότητα πρόκειτε για ραδιοισότοπα τα οποία έχουν την ισχυρή τάση να απορροφούν νετρόνια με αποτέλεσμα κάθε φορά πο εμείς τα βομβαρδίζουμε με νετρόνια για να γίνει σχάση αυτά να τα απορροφούν χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Έτσι ξέρουμε ότι το καύσιμο έχει ολοκληρώσει τον λειτουργικό κύκλο ζωής του. Το πρόβλημα είναι ότι όπως κάθε ραδιοισότοπο έτσι και αυτά έχουν μία ημιζωή στο τελος της οποίας, κάθε φορά χάνουν τη μισή ραδιενέργειά τους παράγοντας επιβλαβή για τον ανθρωπο και το περιβάλλον ακτινοβολία.

http://en.wikipedia.org/wiki/Radioactive_waste

http://www.world-nuclear.org/info/inf20.html

Τα στοιχεία.

Πάνω απο 20 εκαττομίρια κιβώτια κάθε μεγέθους γεμάτα ραδιενεργά απόβλητα μεταφέρονται με πλοία, τρένα, φορτηγά κάθε χρόνο. Απο το 1971 που γίνεται και εντατική καταγραφεί των ''δρομολογίων'' αυτών εχουν μεταφερθεί πάνω απο 80000 τόννους ραδιενεργών αποβλήτων, απο αυτά να σημειωθεί ότι μόνο το 5% είναι υπολοίματα πυρινικού καυσίμου. Τα ποιο πολλά απο αυτά καταλίγουν είτε σε εργοστάσια επεξεργασίας, είτε σε ειδικές εγκαταστάσεις αποθήκευσης, όπως την WIPP(waste isolation Pilot Plant) στο νέο μεξικό των ΗΠΑ. Τα ποιό γνωστά εργοστάσια επεξεργασίας είναι τα Areva's La Hague και UK's Sellafield.

Τα ''πακέτα''.

Ανάλογα με τον τύπο του ραδιενεργού απόβλητου και το μέρος εναπόθεσής του, υπάρχουν και τα κατάλληλα δοχεία. Τα ραδιενεργά απόβλητα μπορεί να είναι: Low-Level Waste(LLW), Intermediate-Level Waste(ILW) και High-Level Waste(HLW) ανάλογα με την ενέργεια που ακτινοβολούν, στο χώρο, τα ισότοπα(η τρίτη κατηγορία >2kW/m^3). Γενικά υπάρχουν πολλά είδη δοχείων αποθήκευσης που είναι αδύνατο να πούμε περαιτέρω λεπτομέρειες για αυτά, το πιο σημαντικό είναι ότι όλα αυτά τα δοχεία είναι τόσο υψηλών προδιαγραφών που η πιθανότητα ατυχήματος και διαρροής ακτινοβολίας είναι αμελητέος. Περισσότερες πληροφορίες http://www.wnti.co.uk/UserFiles/File/public/publications/factsheets/wnti_fs-2.pdf

Δύο πολύ πρόσφατα και γνωστά δρομολόγια ραδιενεργών αποβλήτων

Στις αρχές του μήνα ανησυχία προκάλεσε η είδηση ότι έφτασαν στη Ρωσία 2,5 τόννοι ραδιενεργών υλικών, που εστάλησαν από τη Σερβία. Το ταξίδι των 10000 χιλιομέτρων, διήρκεσε 4 βδομάδες, και έγινε υπό άκρα μυστικότητα.

Τον Νοέμβριο που μας πέρασε, η Γαλλία έστειλε 123 τόννους ραδιενεργών υλικών μέσω τρένου, στην Γερμανία. Που έφτασε στο προορισμό του, την πόλη Γκορλέμπεν στη βόρειο Γερμανία, μετά από πολλές καθυστερήσεις λόγο των 30000 διαδηλωτών που συνάντησε στην πορεία του. Στη πόλη αυτή βρίσκετε το κέντρο επεξεργασίας ραδιενεργών αποβλήτων της εταιρίας AREVA, μία από τις μεγαλύτερες, στο συγκεκριμένο τομέα. Αυτά τα ραδιενεργά απόβλητα μετά από την επεξεργασία που θα υποστούν θα μπορέσουν να προσφέρουν ηλεκτρική ενέργεια σε 25 εκατομμύρια Γερμανούς για ένα έτος.

Το μέλλον.

Μία ισραιλιτική εταιρία με την ονομασία Enviromental Energy Resources, ισχυρίστηκε το 2008 ότι ανέπτυξε μία μέθοδο μετατροπής των ραδιενεργών αποβλήτων σε αδρανή υλικά και καθαρή ενέργεια. Αυτό το επιτυνγάνει με την τεχνολογία (PGM) Plasma Gasification Melting Technology, που σε γενικές γραμμές χρησιμοποιεί πυρσούς πλάσματος μέσα σε ένα αντιδραστήρα για να εξαχνώσει τα ραδιενεργά υλικά. Η εταιρία πιστεύει ότι ο αντιδραστήρας της μπορεί να διαχειριστεί ένα τόνο αποβλήτων κάθε ώρα στην τιμή των 2000$, σε αντίθεση με τα 20000$/τόνο που κοστίζει σήμερα η μεταφορά και η εναπόθεση τους. Βέβαια να μην έχουμε φρούδες ελπίδες ο αντιδραστήρας αυτός είναι ικανός να διαχειριστεί μόνο LLW και ILW απόβλητα, και να σκεφτούμε ότι σε βάθος χρόνου η εκμετάλλευση της ΆΦΘΟΝΗΣ αιολικής ενέργειας είναι πολύ φτηνότερη από την πυρηνική.